M97

Uilnevel

Mobirise

M97

Messier 97, ook gekend als de 'Uilnevel', is een relatief grote planetaire nevel in het sterrenbeeld Ursa Major (Grote Beer). Het deepsky object dankt zijn bijnaam 'Uilnevel' aan twee opvallende donkere gebieden in de nevel waardoor het object lijkt op het hoofd van een uil.
Messier 97 staat op een afstand van ongeveer 2800 lichtjaar van de Aarde.

Algemeen:
Object: Messier 97 (M97, NGC 3587)
Naam: Uilnevel
Sterrenbeeld: Grote Beer (Ursa Major)
Magnitude: 9,9 
Schijnbare afmeting: 3,4' x 3,3'
Afstand: 2800 lichtjaar
Coördinaten:
• RA: 11h 14m 48s 
• DEC: +55° 01' 08"


Deze planetaire nevel zou een leeftijd hebben van ongeveer 6 000 jaar en heeft een visuele helderheid van magnitude 9,9. De centrale ster in de Uilnevel heeft een oppervlakte van 85 000 Kelvin en is moeilijk te zien met amateur-telescopen vanwege de lage helderheid (magnitude 14). Deze ster heeft een massa minder dan de helft van de massa van onze ster, de zon.
Deze nevel werd in 1781 ontdekt door de Franse astronoom Pierre Méchain en werd dan door Charles Messier opgenomen in zijn bekende Messier-catalogus als M97.
William Parsons, 3de graaf van Rosse, observeerde deze nevel in 1848, en zijn getekende illustratie (zie in foto) deed hem aan het hoofd van een uil denken. Sindsdien wordt deze planetaire nevel de Uilnevel genoemd.
Een planetaire nevel heeft trouwens niets met een “planeet” te maken. Het is een uitdijende gasschil die bepaalde type sterren, zoals onze Zon, aan het einde van hun leven uitstoten.

Hoe waar te nemen:
Doordat M97 zich in het sterrenbeeld Grote Beer bevindt, is het object circumpolair. Dit wil zeggen dat het object vanop het noordelijk halfrond het hele jaar door zichtbaar is. Om deze planetaire nevel eenvoudig terug te vinden, vertrekt men best van de ster bèta UMa om daarna anderhalve graad zuid- en 2° oostwaarts te bewegen (zie mapje onderaan). Met een 80 mm telescoop toont de planetaire nevel zeer zwak maar is zeker al zichtbaar. In kleine en middelgrote telescopen ziet men bij een lage vergroting een egale, ronde nevel ter grootte van de planeet Jupiter. Onder een donkere hemel is het met een middelmatige telescoop reeds mogelijk, bij een hoge vergroting, om de twee donkere vlekken waar te nemen waaraan het object zijn naam dankt. 

Opnames:
Opname bovenaan (en eerste onderaan) toont een remote Hubble kleurenpalette SHO-opname van M97 met de Officina Stellare 700RC telescoop van Telescope Live in IC Astronomy Observatory, Oria, Spanje
Totale belichtingstijd 85 minuten.
SII: 8 sub-frames van 300s
H-alpha: 4 sub-frames van 300s
OIII: 5 sub-frames van 300s

De tweede M97 opname is een combinatie van 106 sub-opnames van 60s met LRGB-filters (LRGB subs 54:18:18:16) met de Planewave CDK20 telescoop van Slooh vanuit Mt Teide in Tenerife.

Verwerking telkens met AstroPixelProcessor (APP) en Photoshop CC met AstroPanel V4.2, Astronomy Tools, Topaz Sharpen AI en Franzis Denoise Projects 3 plug-ins.

© Copyright 2022 Nachthemel.be - All Rights Reserved

Built with ‌

Website Building Software