Object: M105 (NGC 3379)
Naam: -
Sterrenbeeld: Leo (Leeuw)
Magnitude: 10,2
Schijnbare afmeting: 5,4’ x 4,8' (boogminuten)
Afstand: 36,6 mljoen lichtjaar
Coördinaten:
• RA: 10h 47m 49s
• DEC: +12° 34' 54"

Messier 105 of M105, ook bekend als NGC 3379, is een elliptisch sterrenstelsel op 36,6 miljoen lichtjaar afstand in het equatoriale sterrenbeeld Leeuw. Het is het grootste elliptische sterrenstelsel in de Messier-catalogus dat zich niet in het Virgocluster bevindt.
Het hemelobject werd in 1781 door Pierre Méchain ontdekt.

Het heeft een morfologische classificatie van E1, wat wijst op een standaard elliptisch sterrenstelsel met een afvlakking van 10%. De hoofdas is uitgelijnd langs een positiehoek van 71°. Observatie van reuzensterren in de halo geeft aan dat er twee algemene populaties zijn: een dominante metaalrijke subpopulatie en een zwakkere metaalarme groep.

Van Messier 105 is bekend dat het een superzwaar zwart gat in de kern heeft waarvan de massa wordt geschat op 1,4×10^8 en 2×10^8 M☉ (zonmassa's). Het sterrenstelsel heeft een zwakke actieve galactische kern van het LINER-type met een spectrale klasse van L2/T2, wat betekent dat er geen brede Hα-lijn en tussenliggende emissielijnverhoudingen zijn tussen een LINER en een H II-gebied. Het stelsel bevat ook een paar jonge sterren en stellaire clusters, wat suggereert dat sommige elliptische sterrenstelsels nog steeds nieuwe sterren vormen, maar dan heel langzaam.

Dit sterrenstelsel, samen met zijn metgezel het balklensstelsel NGC 3384 (in de opname links van M105 te zien), is omgeven door een enorme ring van neutrale waterstof met een straal van 200 kiloparsec (650 kilolichtjaar) en een massa van 1,8×10^9 M☉ waar stervorming is gedetecteerd.

Messier 105 is één van de vele sterrenstelsels binnen de M96-groep (ook bekend als de Leo I-groep), een groep sterrenstelsels in het sterrenbeeld Leeuw, waarvan de andere Messier-objecten M95 en M96 zijn.