Sluiernevel - Veil Nebula

Supernova restant in Zwaan
Supernova remnant in Cygnus

Sluiernevel

De Sluiernevel is het overblijfsel van een supernova die naar schatting 8000 jaar geleden in het sterrenbeeld Zwaan (Cygnus) ontplofte.
Deze supernova restant bevindt zich op 2100 lichtjaar van de Aarde en heeft een doorsnede van 110 lichtjaar.

Foto bovenaan toont het ganse Sluiernevel complex opgedeeld in diverse nevels die gecategoriseerd werden als NGC 6960, NGC 6974, NGC 6979, NGC 6992, NGC 6995 en IC 1340. 

Algemeen:

Object: NGC 6960, NGC 6974, NGC 6979, NGC 6992, NGC 6995 en IC 1340
Naam: Sluiernevel (Veil Nebula)
Sterrenbeeld: Cygnus (Zwaan)
Magnitude: 7 .0
Afstand: 2100 lichtjaar
Schijnbare afmeting:
Coördinaten:
RA: 20h 45m 38s
DEC: +30° 42' 30”

Het sluiernevelcomplex, een supernova-restant, is een wolk van verhit, geïoniseerd gas (vnl. zuurstof-, zwavel- en waterstofgas) en stof. Dit gebied van de Zwaan is dichtbevolkt met sterren en omvat vele gebieden van verwarmde gaswolken die samen de zogenaamde “Cygnus-lus” vormen. 

De ster - wellicht 20 keer zo zwaar als onze zon – begon haar leven met het fuseren van waterstofatomen tot helium, waarna helium fuseerde tot koolstof. Zo vormde de ster steeds zwaardere elementen. Dit proces creëerde een krachtige, naar buiten gerichte energie, waardoor de ster zich “opblies” tot een rode reus. Toen elementen zwaarder dan ijzer begonnen te fuseren, kwam het naar buiten gerichte proces tot stilstand en stortte de kern van de ster met grote kracht in. De hierdoor veroorzaakte schokgolf vormde de Sluiernevel.

De kern werd samengeperst tot een ultracompacte neutronenster, terwijl de resten van de ster werden weggeblazen en eindigden als een wolk “sterrenstof”. Men vermoed dat de ster die eindigde als de Sluiernevel eerst een stevige wind de ruimte in zond en daarna pas ontplofte. Deze sterrenwind creëerde een grote bel in het interstellaire gas eromheen. Toen de schokgolf van de supernova-explosie de wand van deze bel trof, ontstonden de karakteristieke vormen van de Sluiernevel.

Schattingen over de afstand van de Aarde tot de Sluiernevel lopen uiteen van 1400 tot 2600 lichtjaar. 

De nevels NGC 6960, NGC 6974, NGC 6979, NGC 6992, NGC 6995 en IC 1340 behoren alle tot de Sluiernevel (zie ook plate solved opnames bij de foto's onderaan deze pagina).

-) de Westelijke Sluiernevel NGC 6960, ook bekend als Caldwell 34 of "Witch's Broom Nebula" (heksenbezem-nevel), is gecentreerd rond de voorgrondster 52 Cygni. De noordelijke helft ziet eruit als een scherpe hoektand met een donkerder centrum. De zuidelijke helft verdeelt zich in parallelle sluiers die doen denken aan de zomerse Melkweg.

-) de Oostelijke Sluiernevel (ook bekend als Caldwell 33), waarvan het helderste gebied NGC 6992 is.  NGC 6995 is een heldere boog van materiaal aan de zuidkant van NGC 6992 die zich ontvouwt naar het westen; samen staan ​​ze bekend als de 'Netwerknevel'.
IC 1340 is een heldere condensatie in de boog evenwijdig aan en direct ten zuiden van NGC 6995.

-) Pickering's Triangle NGC 6979, het helderst aan de noordelijke centrale rand van de Sluiernevel-lus, maar zichtbaar op foto's die doorgaan naar het centrale gebied van de nevel.
NGC 6979 en NGC 6974 zijn twee zwakkere brokken diffuse nevel tussen de twee hoofdbogen en op korte afstand Pickering's Triangle. De Driehoek is ook gecatalogiseerd als Simeis 3-188.

-) Simeis 3-210 is een helderder nevelvlekje aan de zuidelijke grens van de Sluiernevel.

Hoe waar te nemen:

Het mapje links hieronder toont de locatie van deze Sluiernevel: zie onderaan links in het sterrenbeeld Zwaan.

De Sluiernevel is één van de vele interessante deepsky objecten die je kan terugvinden in de zogenaamde Zomerdriehoek.

De nevel is zes keer zo groot aan de hemel als volle maan, en de helderste gebieden kan je zelfs zien met een gewone verrekijker. Je moet bij voorkeur wel op een donkere plek staan.

Eind september kun je de Sluiernevel vanaf ca 22.00 uur hoog aan de hemel in zuidelijke richting zien. 

Onderaan rechts zie je de locatie van de opname van de sluiernevel in het sterrenbeeld Cygnus.

Foto-opnames:

De Hubble kleurenpalette opname (SHO) bovenaan van de Sluiernevel werd gerealiseerd met de Takahashi FSA-106ED refractor en FLI PL16803 camera van Telescope Live in IC Astronomy Observatory, Oria, Spanje. 

Totale belichtingstijd 670 minuten.
SHO 27:20:20 sub-frames van 600s met de smalband-filters (SII, H-alpha en OIII => SHO). 

FOV: 324' x 324' (4,74"/px) - zie opname ook in Astrobin.

Processing met AstroPixelProcessor en Photoshop CC met AstroPanel Pro, Astronomy Tools, Topaz Sharpen AI en NoiseXTerminator plug-ins.
Deze opname worden hieronder, na plate solving in Astrobin, opnieuw getoond.

Daaronder vind je nog een SHO-opname van de Sluiernevel met dezelfde telescoop van Telescope Live, maar verwerkt met wat minder data.
Totale belichtingstijd 190 minuten.
S:H:O subs van 600s met elke smalband-filter.

De combi-foto is een combinatie van remote-opnames met de Slooh 20” op Mt Teide te Tenerife.
Totale belichtingstijd:
NGC6992: 99 minuten. LRGB 64:12:12:11 sub-frames van 60s
NGC6960: 96 minuten. LRGB 60:12:12:12 sub-frames van 60s

Foto daarnaast toont een breedbeeldopname, gemaakt met behulp van een gemodifieerde Canon 750D camera en Samyang 135mm F2.0 lens. Hiervoor werden 30 foto's van telkens 60s bij ISO1600 gecombineerd.

Je vindt eveneens een remote-opname van de ganse nevel met een Takahashi FSQ 106N telescoop en SBIG 11000 CCD-camera vanuit NW-Arizona (Misty Mountain Observatory).

Vervolgens worden ook 2 korte opnames met TS APO 81Q refractor en Canon 750D vanuit Drongen getoond (NGC 6960: 40 x 60s en NGC 6992: 25 x 60s)

© Copyright 2022 Nachthemel.be - All Rights Reserved

Built with ‌

Offline Website Creator